Şükrü Erbaş

1953’te Yozgat’ta doğdu. (Nüfus 01.01.1954) İlk ve ortaöğrenimini bu kentte yaptı. Gazi Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilgiler Bölümü’nü bitirdi. İlk şiiri Varlık dergisinde yayımlandı (1978). 1972 yılında girdiği TMO Genel Müdürlüğü’nden 1998 yılında emekli oldu. Ceyhun Atuf Kansu (1987), Orhon Murat Arıburnu (1996), Ahmed Arif (2002), Homeros Emek (2004), Dil Derneği Ömer Asım Aksoy (2005), 17. Altın Portakal (2013), 1. Dağlarca Şiir Ödülü (2015), Halkevleri 6. Halkın Hakları Sanat Ödülü (2016) ve Behçet Necatigil Şiir Ödülü (2018) sahibi. 1985-1988 yılları arasında Yarın dergisinin yazı kurulunda, 1993-1999 yılları arasında Edebiyatçılar Derneği’nin yönetiminde görev yaptı.
Şiir: Küçük Acılar (1984), Aykırı Yaşamak (1985), Yolculuk (1986), Kimliksiz Değişim (1992), Bütün Mevsimler Güz (1994), Dicle Üstü Ay Bulanık (1995), Kül Uzun Sürer (1996), Derin Kesik (1999), Üç Nokta Beş Harf (2001), Yalnızlık Heceleri (2003), Gölge Masalı (2005), Unutma Defteri (2007) [bu kitaplar Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından Bütün Şiirleri başlığı altında üç ciltte toplandı], Bağbozumu Şarkıları (2012), Pervane (2015), Yaşıyoruz Sessizce (2016), Kuş Uçar Kanat Ağlar (2018), Otların Uğultusu Altında (2019), Bütün Şiirleri 4 (2021), İnsan Bir Eksik Sözdür (2021).
Deneme: İnsanın Acısını İnsan Alır (1995), Gülün Sesi Gül Kokar (1998), Bir Gün Ölümden Önce (1999), Sarkacın Kalbi (2002), Çekilme Suları (2009), Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya (2020).
İnsanın Acısını İnsan Alır, Gülün Sesi Gül Kokar, Bir Gün Ölümden Önce adlı kitapları Temmuz 2014’te İnsanın Acısını İnsan Alır (Bütün Yazıları-1) ve Çekilme Suları (2009), Sarkacın Kalbi (2002) adlı kitapları Kasım 2014’te Çekilme Suları (Bütün Yazıları-2) adı altında Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından yayımlanmıştır.
Söyleşi: Eşik Burcu (2010). Bu kitap Bütün Yazıları-3 başlığı altında Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından Kasım 2015’te yeniden basılmıştır.