1919’da İstanbul’da doğdu. Asıl adı Feyyaz Fergar. İstanbul Saint Joseph Fransız Lisesi mezunu. Paris’te bir yıl Ecole Libre de Sciences’te siyaset, Londra’da Durham Üniversitesinde ekonomi alanında yükseköğrenim gördü. Uzun yıllar Londra’da BBC’nin Türkçe Yayın Servisinde çalıştı. Bir dönem yöneticiliğini de yaptığı servisten emekliye ayrıldı. 5 Nisan 1993’te Londra’da yaşama veda etti.Dilin sınırlarını sonuna kadar zorladığı hikâyeleri, Yeditepe, Yenilik, Türk Dili gibi dergilerde yer aldı. Kullandığı dilde çağrışımlara ve ironiye yer veren anlatımdan dolayı “Türk edebiyatının şen kirpisi” diye adlandırıldı. Öykülerinde savaşın insan ruhu üzerindeki etkisini, yol açtığı saplantılı davranış biçimlerini ve buna karşılık yeni başkaldırılara yöneltişini şiirsel bir dille anlattı. Biçime ve kurguya önem verdi, roman ve öykülerinde gerçeküstü ve somut öğeleri kaynaştırdı. Kitaplarındaki gerçeküstücü öğeler ve soyut ifadeler ile İkinci Yeni akımıyla ortak bir alanda durdu. Kaleme aldığı eserlerin büyük kısmında üstü örtülü bir ironi, mizah ve kara mizah öncülüğünde ilgi çekici “bilim kurgular ve anti-ütopyalar” oluşturdu. Sığınak Hikâyeleri kitabıyla 1963 Türk Dil Kurumunun Hikâye Ödülünü kazandı.
ESERLERİ:
Hikâye: Şişedeki Adam (1957), Sığınak Hikâyeleri (1962), Cehennemde Bir Yusuf (1964), Gibiciler (1967), Hiçoğlunun Serüvenleri (ilk kitabındaki hikâyelere üç yenisinin eklenmesiyle, 1969), Bir Deli Değilin Defterleri (1987).
Oyun: Mutlu Azınlık (dört perde, 1968).
Roman: Çocuktaki Bahçe (1982).
Şiir: Les Gammes Insolites (Fransızca, 1938), Géstes a la Mer (Fransızca, 1939), Kaşık Havası (1976), Benim Örümceğim Başka (1982).
